O λόγος του εκπροσώπου της Αρμενικής Νεολαίας Ελλάδος, Βαζκέν Σαβουλιάν, στην Πολιτική εκδήλωση της Αθήνας για την 103η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων απο την Τουρκία το 1915, στο θέατρο Παλλάς.
17 Φεβρουαρίου 2017.Υπηρετώ τη θητεία μου στην κανονιοφόρο ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ και είμαστε σε περίπολο στο Αιγαίο, όταν τις πρώτες πρωινές ώρες περιπολικό σκάφος του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού παραβιάζει τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πραγματοποιεί για πρώτη φορά βολές επί δέκα λεπτά στη θαλάσσια περιοχή δύο μίλια ανατολικά του Φαρμακονησίου. Ο απόηχος των συνεχόμενων ριπών ξυπνά μνήμες στο μυαλό μου…
Βολή πρώτη: Βλέπω την προγιαγιά μου να μου εξιστορεί ότι το 1915 ήταν μία ματωμένη χρονολογία για όλους τους Αρμένιους. Την θυμάμαι να διηγείται: «… μας έβγαλαν από τα σπίτια μας με τη βία: γυναίκες, παιδιά, μωρά, παππούδες, γιαγιάδες. Μας έβαλαν στη σειρά και ξεκίνησε η μαρτυρική μας πορεία προς τις ερήμους της Μέσης Ανατολής. Στο δρόμο πήραν από την αγκαλιά της μητέρας μου τον αδελφό μου και την σκότωσαν. Φοβόμουν να κλάψω, να φωνάξω, ν’ ανασάνω. Αλλά δεν θρηνώ και δεν ξεχνώ».
Βολή Δεύτερη: Βλέπω το δάσκαλό μου στο Αρμένικο Σχολείο να προσπαθεί να μας εξηγήσει τι συνέβη τον Απρίλιο του 1915. Τον θυμάμαι να μας λέει: «Εντολές για εκκαθάριση του Αρμενικού λαού είχαν δοθεί νωρίτερα από τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ, ωστόσο η κύρια ευθύνη για τις πλέον εκτεταμένες σφαγές, αποδίδεται στο κίνημα των Νεοτούρκων. Ως απαρχή της Αρμενικής Γενοκτονίας συμβολικά θεωρείται η 24η Απριλίου του 1915, όταν η πολιτική, θρησκευτική και πνευματική ηγεσία της Αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε και εκατοντάδες Αρμένιοι απαγχονίστηκαν. Ο αριθμός των σφαγιασθέντων ανέρχεται στο ενάμιση εκατομμύριο. Γενοκτονία: γένος και κτείνω, δηλαδή φονεύω”. O δάσκαλος συνέχιζε: “Μαθητές μου, αυτό που πίστευαν τότε οι Τούρκοι, ήταν ότι θα εξαλείψουν τον Αρμενικό λαό και μετά από χρόνια κανείς δεν θα θυμάται τίποτα. Όμως οι επιζήσαντες, κόντρα στις τουρκικές επιδιώξεις και σε αντίθεση με την ολιγωρία της διεθνούς κοινότητας αγωνίστηκαν κτίζοντας εκκλησίες και σχολεία. Διατήρησαν τη γλώσσα, την ιστορία, τον πολιτισμό και συνέχισαν να διεκδικούν τα εδάφη τους. Σήμερα, αυτό το σχολείο από όπου σας διδάσκω είναι η απάντηση των προγόνων μας αλλά και η δική μας. Δεν θρηνούμε, δεν ξεχνάμε, διεκδικούμε».
Βολή Τρίτη: Σκέφτομαι το Αρτσάχ, την ιστορική αυτή αρμενική ορεινή περιοχή που με τη βία αποσπάστηκε από την Αρμενία το 1923. Μετά από δεκαετίες καταπίεσης το 1988 τ’ αδέλφια μας εκεί ξεσηκώθηκαν για την διεκδίκηση της αυτοδιάθεσης τους από τους Αζέρους, η ιστορία των οποίων είναι πρόσφατη και ο πολιτισμός τους ανύπαρκτος. Το Μάιο του 1994 υπογράφτηκε κατάπαυση πυρός, αλλά μέχρι και σήμερα οι φίλοι και προστατευόμενοι των Τούρκων Αζέροι καταπατούν τη συμφωνία και συνεχίζουν να διαπράττουν εγκλήματα. Ξοδεύουν δισεκατομμύρια για να διαστρεβλώσουν την αλήθεια, χειραγωγούν εφήμερες συμμαχίες με βάση το χρήμα και τις συμφωνίες φυσικού αερίου, ελίσσονται με τρομοκρατικές μεθόδους, αποτελώντας πάντα παράγοντα αποσταθεροποίησης και αστάθειας για όλη την ευαίσθητη περιοχή του Καυκάσου.
Εμείς οι Αρμένιοι αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε δικαίωση και αναγνώριση των εδαφών μας. Δίνουμε το παρόν, παρόλο που η διεθνής κοινότητα ολιγωρεί και σωπαίνει για τα εγκλήματα που διαπράττονται στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, το ιστορικό Αρτσάχ.
Η τρίχρωμη σημαία μας κόκκινο, μπλε και πορτοκαλί ανήκει στο Αρτσάχ, όπως και σε όλα τα τουρκοκρατούμενα εδάφη μας.
Τελευταία βολή : Η τελευταία βολή δεν είναι από τους Τούρκους αλλά απ’ όλο τον Αρμενικό λαό προς αυτούς. Με τη συμπλήρωση των 103 χρόνων από τη Γενοκτονία συνεχίζουμε να διεκδικούμε από την Τουρκία των σουλτάνων, των Γκρίζων λύκων. Την Τουρκία που μέχρι και σήμερα συνεχίζει τις θηριωδίες και τον επεκτατισμό της, εκμεταλλεύεται ανήθικα τη γεωπολιτική της θέση, καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, στραγγαλίζει τις λαϊκές ελευθερίες και φυλακίζει δημοσιογράφους, κατατρέχει εκλεγμένους βουλευτές, ποδοπατά το διεθνές δίκαιο και αδιαφορεί για τον ευρωπαϊκό χάρτη. Την Τουρκία που κατέχει παράνομα το βόρειο τμήμα της Κύπρου που προκαλεί συνεχώς σε Ανατολική Μεσόγειο και Αιγαίο και κρατά παράνομα τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς στην Αδριανούπολη. Η χώρα αυτή δεν σέβεται τους δικούς της πολίτες. Πως περιμένουμε να σεβαστεί τους Έλληνες, τους Έλληνες του Πόντου, της Κύπρου, τους Ασσύριους τους Αρμένιους, τους Κούρδους?
Εμείς, η νέα γενιά των Αρμενίων, 103 χρόνια μετά το έγκλημα της Γενοκτονίας ενάντια στο λαό μας, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση και την επιστροφή των κατεχόμενων εδαφών μας. Μέχρι το Γκαρς, το Αρντχάν, το Μους, το Βαν, το Μπιτλίς, το Ερζερούμ και το Ναχιτσεβάν να επιστρέψουν στον νόμιμο δικαιούχο τους, τον Αρμενικό Λαό. Οδηγός μας είναι η γενιά που διαποτίστηκε από το πνεύμα της Ελευθερίας, πολέμησε και νίκησε στην πεδιάδα του Σαρταραμπάτ, και μόλις τρία χρόνια μετά την Γενοκτονία, ξαναγεννήθηκε ελεύθερη και ανεξάρτητη, δίνοντας κρατική υπόσταση στον περήφανο λαό της.
ΔΕΝ ΘΡΗΝΟΥΜΕ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
